بعد از یک هفته ی شلوغ، جمعه صبح هوس کردم مطلبی بنویسم که مدت هاست برای من به یک دغدغه تبدیل شده.
مسئله ی لحن
متاسفانه خیلی از ما ایرانی ها به این نکته توجه نمی کنیم که این لحن است که باعث می شود یک سخن تاثیر گذار باشد. حکایت کلام و لحن مثل حکایت شیرینی و ظرفش است. فرض کنید به یک مهمانی رفته اید، میزبان شیرینی های مرغوب و با کیفیتی برای شما تدارک دیده اما ظرفی که شیرینی ها درون آن است به شدت کثیف است. ممکن است شیرینی را بردارید و حتا بخورید، اما آن شیرینی فکر نمی کنم خوشمزه باشد.
ممکن است ما حرف های زیبایی بزنیم اما وقتی با لحن پرخاشگر، تحقیر کننده و عصبی این حرف ها زده شود نه تنها موثر نیست بلکه ممکن است تاثیر عکس داشته باشد.
آیا لحن به مخاطب بستگی دارد؟
مسلما دارد. یک مهندس نمی تواند با کارگر ساختمان محبت آمیز صحبت کند باید اقتدار داشته باشد و به قولی دیسپلین خود را حفظ کند وگرنه کارگر از او حساب نخواهد برد.
انتخاب کردن لحن درست بسیار مهم است و بسیار بسیار سخت. به خاطر همین است که آدم های عاقل و فرهیخته معمولا کم حرف اند. نمی دانم تا به حال این اتفاق برای شما افتاده یا نه؛ اصولا ما جوان ها میانه ی خوبی با نصیحت شدن نداریم اما بعضی وقتی یک نفر می آید جمله ای می گوید و می رود، آن جمله را ممکن است صد بار از دهان صد نفر شنیده باشیم اما به دلمان می نشیند. و تا آخر عمر می شود آویزه گوشمان. مثلا یک بار با پیرمردی در اتوبوس هم کلام شدم بیشتر او حرف می زد و من گوش می دادم. داشتیم به ایستگاهی می رسیدیم که می خواست پیاده شود، جمله ی آخرش هرگز یادم نمی رود، " پسرم خدا با چشم های تو می بینه با گوشهات می شنوه. خدا درون آدم هاست. موقعی انجام دادن هر کاری یادت باشه خدا می بینه " به ایستگاه که رسید آرام بلند شد و رفت. خوب این جمله را من هزار بار شنیده بودم اما چنان تاثیری روی من گذاشت که دقیقا موقع انجام دادن هر کاری این جمله این پیرمرد به ذهنم می یاد.
ان شاء الله همه بتوانیم بفهمیم که چه زمانی چه طور و به چه شکلی حرف بزنیم.
التماس دعا
دکتر محمد جواد ظریف کسی که خوب می داند چطور صحبت کند.
دیدگاهها (۹)
gandom baanoo
۰۳ آذر ۹۴ ، ۱۱:۲۸
یکی هست که میدونم همه حرفاش به نفعمه... ولی به حدی تلخ حرف میزنه که وقتی میخوام کاری در جهت حرفاش انجام بدم حالم بد میشه، و معمولا تاثیر عکس میذاره، یعنی اگه هیچی نگه من بیشتر رعایت میکنم!!!
فک میکنه من لجبازم، نمیدونه مقصر خودشه!
پاسخ:
۳ آذر ۹۴، ۱۷:۴۷
جلیل !
۰۳ آذر ۹۴ ، ۰۸:۰۳
پاسخ:
۳ آذر ۹۴، ۰۸:۲۱
ام اسی خوشبخت
۰۲ آذر ۹۴ ، ۱۹:۲۵
پاسخ:
۲ آذر ۹۴، ۱۹:۳۶
بق بقو
۰۱ آذر ۹۴ ، ۲۲:۱۷
پاسخ:
۱ آذر ۹۴، ۲۲:۳۲
شقایق وحشی
۲۹ آبان ۹۴ ، ۱۹:۴۶
پاسخ:
۲۹ آبان ۹۴، ۲۱:۵۶
کوثر متقی
۲۹ آبان ۹۴ ، ۱۴:۲۶
بله میدونم اما اینم میدونم که زندگی های ماها با سیایت گره خورده یعنی سیاست وصل بهمون اگه دیانت داشته باشیم چون دیانت دارین سیاسی هم هستید با این که ازش متنفرین
کامنت من قسمت های متعددی داشت اما طفلک فقط این قسمتش ساپورت شد:(
پاسخ:
۲۹ آبان ۹۴، ۱۵:۱۸
لوسی می
۲۹ آبان ۹۴ ، ۱۲:۰۳
بدش اینه که لحن با نوشتار منتقل نمی شود!
پاسخ:
۲۹ آبان ۹۴، ۱۳:۱۰
کوثر متقی
۲۹ آبان ۹۴ ، ۱۱:۵۱
یه وقت هایی طرف داره حرف حق میزنه اما چون لحنش بده آدم جبهه گیری میکنه
البته بستگی به موقعیت هم داره ها
+افراد فرهیخته معمولا سنجیده حرف میزنند اما وقتی عاقل میشن همون هم دیگه نمیگن(تعریف شما از فرهیخته چیه؟ چون من فرهیخته هایی که به وقت ش پر حرف هم هستن دیدم)
+اون پیرمرد ، فرشته نبود احیانا ...
+میشه بگید چرا ظریف از نظرتون خوب میدونه رسم صحیت کردن را؟
پاسخ:
۲۹ آبان ۹۴، ۱۳:۰۷
M. Moradi
۲۹ آبان ۹۴ ، ۱۰:۵۷
پاسخ:
۲۹ آبان ۹۴، ۱۰:۵۸